5 kwietnia 2017

Chwila z wierszem

Wiersze nagrodzone w "Konkursie na Najpiękniejszy Wiersz"







I miejsce Iwona Gałażewska, kl.2c (opiekun p. Małgorzata Kuszel)
ZNAKI

Kryje się wiele
Za znakiem zapytania. 
Czasem wesele, 
Czasem liczne zmartwienia.

Wykrzyknik potrafi 
Wiele zdziałać,
Krzyczy, rani, 
Ekscytuje, zabawia!

Jest także kropka, 
Jak ludzkie dłonie-
Niby niepozorna,
Lecz ogłasza koniec.

Tworzą nas znaki,
Ten zamysł jest dziwny.
A los jest taki,
 Że każdy jest inny.


II miejsce Malwina Michaela Grzanka, kl.3b (opiekun p. Teresa Zaforymska)
PIESKIE ŻYCIE


Jak zrozumieć tu człowieka?
On nie miauczy i nie szczeka,
A ogonem też nie macha,
Tylko się wciąż nad czymś waha.

Chcę wybudzić go z letargu,
Gdy wieczorem wróci z targu.
Gdy przed komputerem siada,
Albo kiedy deszczyk pada.

Ale on… ślepy czy głuchy,
Wciąż odgania dłonią muchy.
W telewizor tępo patrzy,
Z dnia na dzień staje się bladszy.

Co mam zrobić z mym człowiekiem?
Pomóc proszę! Bo już nie wiem…
Może meble mu podrapię?
Albo wskoczę na kanapę?

Lecz a cóż to? W krzyk on wpada?
Wściekły na wersalkę siada.
Patrzy na mnie? Więc to działa!
Krzyku się wylała fala.

Czemuś wściekły mój człowieku?
Spójrz choć raz na mnie od wieków,
Zwróć swój wzrok na własne zwierzę,
Serca skrawek ci powierzę.

Lecz ty wściekle głos podnosisz…
Czy aż takie trudy znosisz?
Że pogłaskać nie masz czasu?
Albo zabrać mnie do lasu?

I odchodzisz w swoją stronę,
By się zająć telefonem.
Znów w komputer głowę schować,
Zaś pupila ignorować.


III miejsce Kinga Baluta, kl.1d (opiekun p. Dorota Drejer)
WIEM, ŻE MNIE SŁYSZYSZ

Wiem, że mnie słyszysz, mamo, tam na górze
Czuwałaś nade mną gdy dorastałam
Słyszałam twój szept na dobranoc
Słyszałam twój oddech gdy zsypiałam

Nigdy nie byłam samotna, czy nieszczęśliwa
Radość niosłam wszędzie ze sobą
Widziałam twe łzy, gdy upadałam
Widziałam twój uśmiech, gdy ja się śmiałam

Drogami własnymi podążam wciąż
Szukając swojego miejsca na świecie
Czułam twój zapach tak dobrze mi znany
Czułam twoją bliskość przy mym boku

I wiedz tylko jedno, że ja wciąż cię kocham
Miłość ta to najpiękniejsze uczucie na świecie
Ta silna więź, która istnieje między nami
Jest od zawsze i na zawsze


IV miejsce Aleksandra Walendzewicz, kl.1d (opiekun p. Dorota Drejer)


POŻEGNANIE

Za oknem księżyc już świeci,
na drzewach ptaki ucichły.
A my się dalej nie rozstaliśmy.

Ciągle pogrążony w twoich błękitnych oczach,
nie potrafię odejść,
zapomnieć nas.

Trzymając cię w ramionach,
pragnę żyć chwilą.
Lecz nagle robisz coś,
czego się nie spodziewałem.

Z gracją odsuwasz się i odchodzisz. 
A ja stoję wpatrzony w twoją sylwetkę,
powoli znikającą za drzwiami.